Leren leven

 

Ik ben een verslaafde en ze noemen mij Rob,

 

Er is niets belangrijker in mijn leven dan clean zijn; geen hoeveelheid geld, geen relatie, geen creatief werk. Ik heb geleerd dat clean zijn mijn prioriteit is.

Alles wat ik bereikt heb sinds ik clean ben, heeft meer betekenis, meer gevoel, en meer realiteit. Ik heb jaren van herstel gehad en jaren van terugval. Ik ben terug gekomen en nu al weer lang betrokken bij zelfhulpgroepen. Vrij van drugs zijn voelt comfortabel. Ik ben nog steeds aan het leren hoe ik problemen op moet lossen en hoe met situaties om te gaan die ik niet direct op kan lossen, het leven zoals het is.

Toen ik voor het eerst bij de zelfhulpgroepen kwam wist ik het verschil niet tussen honger hebben en moe zijn. Als ik vroeg aan iemand hoe laat het was, en ze vertelde dit mij, dan vroeg ik erachteraan dag of nacht. Door de hoeveelheden drugs die ik gebruikten en de frequentie waarmee ik gebruikte, werd ik bang en overdonderd door alles wat er gebeurde.

Wanneer mensen in herstel aardig tegen me waren, of iets vriendelijks tegen me zeiden, wantrouwde ik ze en was ik er van overtuigd dat ze iets van mij moesten.

Ik zat vol nativiteit en in mijn hoofd sloeg dat door. Ik had moeite mijn aandacht ergens bij te houden en me dingen te herinneren. Ik was opgebrand en bereikte weer een bodem. Ik heb geleerd dat je zoveel bodems kunt bereiken als je wilt, tot de dood aan toe. Ik had een romance met zelfdestructie. Ik dacht dat ik het leven uitdaagde.

Voordat ik ooit drugs gebruikte, was ik onzeker en had een laag zelfbeeld en zat ik vol pijnlijke rebellie. Ik had het gevoel dat ik anders was en dat alles bij mij anders ging dan hoe het leven voor andere zich aanbood. Mijn drugsgebruik door de jaren heen versterkte deze houding tot in het extreme. Toen ik opgroeide bracht ik veel tijd door met mensen die middelen gebruikten voor de lol. Ik maakte al snel het gebruik van middelen mij eigen en kon mijzelf een persoonlijkheid aan meten omdat ik op deze manier weg kon blijven bij mijn onzekerheden, mijn gevoelens, en mijn emoties.

Ik groeide op in een veilige omgeving waarin ik beschermend werd op gevoed. Ik kreeg werd alle facetten van het leven ondersteund en geholpen. Toch was ik altijd opzoek naar erkenning en complimenten en probeerde daardoor altijd in alles uit te blinken, dat ik gewaardeerd werd zonder voorwaarden zag ik niet. Ik probeerde een allermans vriend te zijn en dit pakte vaak goed uit maar kwam daardoor ook vaak is situaties of milieus terecht waar mensen niet het beste met mij voor hadden en misbruik maakten van mijn kwetsbare persoonlijkheid.

Toen ik bij de zelfhulpgroepen binnen kwam, had ik het gevoel dat het bij toch allemaal anders was geweest: andere mensen zouden herstellen, maar ik niet.

Ik leerde dat je niet ziek wordt in één nacht, en dat je ook niet direct herstelt, en mijn eerste leven was gebaseerd op onmiddellijke bevrediging. In het begin herstelde ik langzaam en ik viel vaak terug. Elke keer na een tiental dagen clean zijn, gebruikte ik weer. Toch ging ik elke keer weer terug naar de zelfhulpgroepen. Ik haalde genoeg welkom-sleutelhangers op om een koord mee te maken en mezelf op te hangen. In de groepen werd niet geoordeeld, je bent altijd welkom. Er zijn verschillende gradaties in

ziek zijn, en er zijn verschillende gradaties in herstellen. Mijn uiteindelijke overgave was dat ik meer dan ook ook clean wilden zijn. Leren Leven kost tijd en vertrouwen in de 12 stappen van het programma wat ik volg. Ze zijn voor mij een handleiding die ik nooit had. Ze leren me problemen op te lossen en om te gaan met situaties die me overdonderen. De ziekte verslaving raakt elk vlak van mijn leven; geestelijk, lichamelijk, emotioneel, spiritueel en seksueel. Al deze gebieden hadden te lijden onder mijn actieve verslaving, en al deze gebieden ben ik aan het onderzoeken in mijn herstel en worden steeds gezonder. Mijn leven kan nog steeds onhanteerbaar worden. Het ergste is het als ik mijn gevoelens niet kan definiëren. De eerste stap laat mij zien dat ik ziek ben en dat mijn leven onhanteerbaar was geworden. De tweede stap geeft mij hoop. De derde stap geeft mij een kans om mijn best te doen, en het resultaat los te laten, en te weten wanneer ze los te laten. Mijn vierde stap ging over misdaad en seks en liefde en haat en gevoelens en relaties. Mijn vijfde stap is waar ik nu ben. Het gaat over mijn fouten uit mijn verleden erkennen en aan iemand vertellen zonder oordelen, en het verleden in perspectief plaatsen.

Ik maak op dit moment een enorme groei op het gebied van emoties, gevoelens, spiritualiteit, zelfbeeld en vertrouwen in mezelf en de toekomst. Ik ga lastige situaties en andere moeilijkheden niet meer uit de weg maar zie ze onder ogen en ga ze aan. Ik hoef niet meer te vluchten in een isolement, zelfmedelijden of middelen gebruik. Ik hoef het niet langer alleen te doen en vraag om hulp.

Ik leerde dat ik kan herstellen en een redelijke kans maak op een volwaardig leven. Ik haat mezelf niet langer en geloof dat ik fundamenteel een goed mens ben. Alle boodschappen uit mijn opvoeding die ik opzij had geschoven pak ik weer op. De nativiteit uit mijn verleden die ik met aangeleerd gedrag versterkte kan ik nu opnieuw beoordelen door acceptatie en een heldere blik. Ik ben dankbaar naar mijzelf omdat ik open ben gaan staan om de echte waarheid toe te laten. Confronterend is het vaak wel om in te gaan zien dat mijn waarheid waarvan ik overtuigd was dat die klopte uiteindelijk een hersenspinsel is geweest van ontkenning en waanzin die mijn ziekte met zich mee brengt. Mijn problemen waren altijd anders als bij anderen, en wat er bij mij op mijn pad komt overkomt alleen mij. Zo had ik wel honderd redenen om gebruik te vergoelijken. Zonder cannabis kun je niet slapen, zonder drank is alles saai en ben je een buitenbeentje, XTC brengt liefde en vrede op aarde, Cocaïne geeft rust in mijn adhd hoofd, ik heb middelen nodig als zelf medicatie, en ga zo maar door, en dan niet te vergeten dat iedereen dit doet.

Wat er echt aan de hand was is dat ik afhankelijk van middelen gebruik was geworden en geen idee had hoe het leven aan te gaan zoals het komt. Maar de wil om te overleven is sterker dan het verlangen om te vernietigen. Pas toen ik me ziekte accepteerde en me overgaf aan het twaalf stappen programma van de zelf hulp groepen, begon ik te leren leven. Mijn eigenwaarden is nu beter, maar raakt beschadigd onder spanning.

Mijn dromen zijn realistisch, soms moet ik om ze lachen en motiveren ze me. Als menselijk wezen neem ik regelmatig twee stappen vooruit en één stap terug.

Ik zie die Nederlandse gemeenschap van de zelfhulpgroepen die ik bezoek groeien, en ik ben trots er deel van uit te maken. Dienstbaar zijn is een belangrijk deel van persoonlijke groei en van de groei van deze gemeenschap. Het is goed om terug te geven wat ons zo vrijelijk gegeven is. We hebben allemaal gaven. Soms zijn ze nog niet ontdekt. Het voelt goed om te helpen, ongeacht hoe klein de bijdrage is. Het applaus zal komen uit je hart, wanneer je hoofd klaar is het te horen.

Een dagelijks inventaris maakt me bewust van mijn daden en laat mij mijn hoofd op mijn kussen leggen en vredig te slapen. De keuze voor een gezonde spiritualiteit, het bewust

zijn en koesteren van een hogere macht geeft mij ruimte en de mogelijkheid dingen los te laten. Ik vertrouw het spirituele idee dat helpen van iemand anders jezelf helpt. Het doorbreekt de egocentriciteit van de herstellende verslaafde.

Alle vormen van dienstbaar zijn zijn goed, in alle facetten van het leven, maar persoonlijk herstel moet op de eerste plaats komen om een goede balans en motivatie te vinden voor goed, op herstel gericht dienstbaar zijn.

Vandaag leef en werk ik naar een gebalanceerd en gematigd leven. Ik hoop te groeien met begrip, liefde, en compassie met mezelf en anderen. Dat is ook mijn hogere macht: Liefde en compassie. Ik kan tekort schieten, maar ik heb een idee en ideaal om naar te leven. Een licht in de verte, soms dichtbij, soms ver weg, maar altijd aanwezig.

Wanneer ik val, ben ik nederig. Wanneer ik met beide voeten gecentreerd ben, ben ik dankbaar. Ik ben een herstellende verslaafde, en ik leer elke dag te leven.

Wijze woorden die mij ooit gegeven zijn, helpen mij in het leven: “Liefde en compassie zijn je vrienden, kwaadheid en wrok je vijand. Breng elke dag tijd door met je vrienden.”

 

Ik ben Rob en ben een verslaafde in herstel,

Alleen lukt het mij niet maar samen lukt het wel